Het voorprogramma van die avond was Wolf Alice een band die totaal ons ding niet was, maar gelukkig was het al redelijk laat toen we op onze plaatsen zaten en hebben we niet te veel van haar gekrijs moeten aanhoren.
Zoals altijd werd er tussen de twee shows muziek gedraaid en uiteraard ging de hele zaal wild toen er plots een nummer van One Direction begon te spelen. Eenmaal Harry dan eindelijk het podium op kwam, werd dat natuurlijk alleen maar erger. Er werd geschreeuwd, gelachen, gedanst, geweend en corona verspreidt.
De zaal was gevuld met mensen die hun leukste outfits uit de kast hadden gehaald, dus toen ik bij afloop op mijn tram stond te wachten, kon ik niet anders dan complimentjes uitdelen. In ruil daarvoor waren er twee meisjes die mij een armbandje gaven en zo heb ik uiteindelijk toch nog 'merch' kunnen scoren die avond.
Het concert heeft ervoor gezorgd dat ik Harry echt als een inspiratiebron ben gaan zien. In mijn ogen is hij echt iemand die, ondanks de hoeveelheid fame die hij heeft, gewoon zichzelf blijft. Die avond heb ik dan ook beslist om ook weer wat minder fucks te geven en gewoon mijn eigen ding te doen.
Daarnaast merk je enorm dat Harry zijn influence voor de goede zaak wilt gebruiken. De hele #TPWK movement was enorm voelbaar in de zaal, maar ook daarbuiten ging iedereen zo lief met elkaar om. Heerlijk was dat!
Het was echt een mega leuke avond en ik ben er zeker van dat ik hem niet snel meer ga vergeten. Merci lieve I en A! 💖
Comments