donderdag 30 augustus 2018

Wa was het nu weer? Alberobello • Italië 2018 #6




Laura deelde het ook al in haar artikel, maar we hadden het heel moeilijk met de naam van dit stadje. Mini stadje nummer 6, Alberobello. Alberobello staat bekend voor zijn witte huisjes. Allee, 'bekend' want ik en Laura hadden er nog nooit van gehoord. Wat ik er kort gezegd van vond? Super schattig! 



4 augustus 2018 


Nee, dat is geen foutje. Na ons bezoek in Bari overdag gisteren, zijn we die middag nog verder gereden naar Alberobello. Eigenlijk kan ik er ook niet meer over zeggen dan het feit dat het super schattig was. Ik denk daarom ook dat je het vandaag zal moeten doen met de foto's die ik daar genomen heb. 




Wat ik wel nog zeker kwijt wil, ga er zeker eens naartoe. Je kan er echt heel mooie foto's maken. Ik heb alleen niet meteen het verstand en het geduld daarvoor, maar als jij dat wel hebt, stuur dan zeker eens een van je travel foto's op, dat vind ik altijd leuk om te zien. 
















Liefs, 


Amber





Verliefd op Bari • Italië 2018 #5




Bari, mini stadje nummer drie. Bari, met zijn hilarische parkeerders en zijn familiale taferelen. Bari, met zijn zeetje en zijn basketbalwedstrijd. Bari met zijn Gucci ijsjes. Bari Bari Bari, verliefd op Bari. Bari Bari Bari... lees gewoon verder, hihi. 




3 augustus 2018 


Een andere dag, een andere stop. Vandaag was het de beurt aan Bari om te laten zien wat hij in huis had. Het was al avond toen we er aan kwamen en we hadden echt heel veel honger. Ooh god, again? Ik zeg precies niets anders meer. We trokken dus maar meteen het centrum in op zoek naar eten en kwamen op een super leuk plein terrecht met allemaal verschillende restaurants. Ik weet niet meer waar we precies zijn gaan zitten, maar het eten was er super lekker en het terras was super gezellig. Ik koos voor een slaatje en was erg blij met mijn keuze toen ik mijn bord kreeg en naar binnen had gewerkt. 





Toen al onze bordjes leeg waren, was het al donker, maar het was nog steeds super gezellig. We kwamen langs een ijssalon waar we over hadden gelezen, daar hadden ze volgens een journalist in de krant het beste ijs van de wereld. We waren er al langsgelopen toen we naar het restaurant waren gelopen en toen ik de naam van het salon zag riep ik meteen: 'hé kijk, gucci ijs'. Het salon heette namelijk Martinucci en dat deed me meteen aan Gucci denken. Het salon was erg druk, de muziek was luid en iedereen was door elkaar aan het praten. Te veel prikkels, daar kan ik dus absoluut niet tegen, dus ben ik het salon uit gelopen nadat ik mama gezegd had welke smaak ik graag wilde. Als je zelf ook eens een ijsje gaat eten daar, bestel dan zeker pistache, want die is er echt HEERLIJK! 





Wat er nog meer leuk was aan Bari? 





Het feit dat iedereen in de avond met de hele familie afsprak aan een bankje naast het water om te picknicken, het feit da iedereen gewoon parkeerde waar hij zin in had en gewoon voor de gezelligheid. 




4 augustus 2018 


De vraag van deze ochtend was of we nog in Bari zouden blijven of dat we al verder zouden rijden naar het volgende stadje. Omdat ik echt zo hield van de gezelligheid in Bari en ik dat ook graag overdag wilde zien, koos ik voor blijven. Dat deden we en we gingen op zoek naar een ontbijtbarretje. Super vriendelijke ober die ons met plezier een woordje Italiaans wilde leren en helemaal niet moeilijk deed om de ingewikkelde eetgewoontes van mijn broertje. Wederom super lekker gegeten en klaar om het stadje verder te verkennen. 












Als je ooit een keer in Italië bent, moet je zeker een bezoekje brengen aan Bari, want het is er echt fantastisch. 





Liefs, 


Amber 

dinsdag 28 augustus 2018

Mini Ancona das reuze • Italië 2018 #3




Wie kent weet er welk woord er in de plaats van Ancona staat in de originele zin? Ik wist geen goede titel te bedenken, maar omdat Ancona zo klein is, kwam ik op dit. We zijn er met andere woorden niet zo heel erg lang geweest en ik heb er niet zo veel over te vertellen, maar ook dit plekje verdient een plekje op mijn blog.







2 augustus 2018 





Met vijf mensen slapen in een mobile home is niet echt een pretje. Zeker niet met die gigantisch warme temperaturen. Omdat iedereen dus al super moe was en echt even deftig moest slapen, besloten we om in Ancona in een hotel te overnachten. 





Nadat we hadden ingecheckt en onze spullen op de kamers hadden gedropt, trokken we het stadje in. Ook in Ancona hadden ze leuke winkels, net als in Rimini, maar verder was er naar onze mening niet erg veel te zien. Omdat het al redelijk laat was toen we in Ancona waren aangekomen, gingen we in Ancona ook opzoek naar eten. It's all about the food you know. Jammer genoeg vonden we niets dat ons aansprak. We besloten dan maar om in het hotel te eten. Goede keuze, want het eten was er superlekker. 







We genoten nog van onze avond in het hotel en kropen vroeg ons warme bed in om eindelijk nog eens goed te slapen en omdat we die ochtend natuurlijk op tijd aan het ontbijt moesten zitten. Ooh en voor wie het wil weten, het ontbijt was ook geweldig. 





Het hotel waarin we verbleven was hotel Ego trouwens. 






Anyway, dit was hoe ons verblijf in Ancona er uit zag. 





Liefs, 


Amber

maandag 27 augustus 2018

Sushi in Rimini • Italië 2018 #2




Nadat we een nacht op een camping hebben gelogeerd om even aan het zwembad te luieren, was onze volgende stop Rimini. Rimini was eigenlijk een stadje waar ik nog nooit van had gehoord, maar wat was het er schattig! Ooh en ze hebben er geweldige sushi, das voor deze meid ook wel leuk om weten. 



1 augustus 2018 





Na onze aankomst in Rimini hadden we best wel dorst. We besloten dus om meteen even een plekje te zoeken waar we konden drinken. Niet veel later zaten we op stoeltjes met een drankje in de hand. Bestellen ging vaak wel moeizaam omdat ze niet overal een Engelstalige kaart hadden, dat hebben we dan maar opgelost door naar de prentjes te kijken en te wijzen naar wat wij er lekker vonden uitzien. 



Het eerste wat we deden was een wandeling maken naar het strand. Gelukkig weet iedereen dat Amber en zand niet samengaan en zijn we er niet erg lang gebleven. Iets later trokken we naar het centrum van Rimini en daar bleken allemaal super leuke winkels te zijn.  Na al het shoppen kregen we best honger en omdat we al een paar keer langs verschillende Sushi restaurants waren gewandeld, besloten we om Sushi te eten. We belanden in Noi Sushi en aten er de beste sushi die we al ooit hadden gegeten. We vroegen om een verrassingsmix van hun verschillende sushi's en dat was echt een goede keuze om te doen. Op die manier kregen we eens iets nieuws op ons bord in plaats van wat we meestal altijd bestellen. 



Hierna bestelde we ook nog een assortimentje van de desserten zodat we die met zen alle konden delen en heerlijk dat die waren. Eén van die desserten was tiramisushi, I mean hoe creatief is die naam? Je kreeg dus tiramisu die opgerold was als sushi en ik was verliefd. Ooit ga ik dat ook maken en dan deel ik dat wel eens op mijn blog. 



Na het eten gingen we stilaan weer naar onze mobile home om een slaapplek te vinden en sloten we da dag af. 



Liefs, 

Amber



Morgen: Ancona 

Wat is jouw favoriete sushi?

zondag 26 augustus 2018

Tipsy door Ventië • Italië 2018 #1




Onze eerste stop in Italië was een verdronken stad, beter bekend als Venetië. Met een mobile home parking zoeken is best nog wel een dingetje en zeker in een stad waar eigenlijk geen auto's rijden, maar bootjes varen. Gelukkig wisten we nog een parking zijn en hebben we ons daar geparkeerd na onze aankomst.






29 juli 2018 


Het was al tegen de avond toen we aankwamen op onze bestemming, maar omdat we niets van onze uren verloren wouden laten gaan, zijn we meteen de busboot opgestapt om Venetië te gaan verkennen. Tijdens onze wandeling kwamen we een kraampje tegen dat cocktails verkocht en besloten we om er een paar te proberen. Ik koos voor een moijto. Was dat even een tegenvaller haha, ik kreeg vooral rum. Opgeteld met heel weinig slaap, weinig eten in mijn maag en het feit dat ik echt niet veel drink was dat dus niet zo'n fantastisch idee. Tipsy it was en zo liep ik de rest van de avond draaierig door Venetië. 



Op zich hebben we deze eerste avond niet zo heel veel gezien, maar dat maakte niet zo veel uit want wat we al zagen was super gezellig en we zouden morgen toch weer terug gaan. 











30 juli 2018 



Vandaag zouden we naar het San Marco plein en Murano gaan. Ik kon me nog van vroeger herinneren dat er op het plein heel veel duiven zaten, maar die waren dit jaar op vakantie denk ik, want ik heb er niet veel gezien. 



Murano staat bekend voor zijn handgemaakte glas en hoe dat allemaal gemaakt wordt, mochten we gratis bewonderen in een winkeltje. Jammer genoeg is handgemaakt glas net iets te duur voor wat het is, anders had ik graag een souveniertje van Murano willen meenemen, maar dat heb ik toch maar niet gedaan.  








De bts van Laurastique





Ventië was in elk geval een mooie stad om mee te beginnen. Ik wilde al meteen veel meer zien van Italië. 



Morgen: Rimini



Liefs, 

Amber

vrijdag 24 augustus 2018

Vanboven op de toren • Oostenrijk 2018 #7




Daar was het uitzicht prachtig. Vandaag was mijn voorlaatste dag in Oostenrijk, morgen werd ik opgehaald om door te rijden naar Italië, een reis die net zo mooi beloofde te worden. Vandaag zouden we boven op een toren gaan staan om van daaruit te genieten van het uitzicht. 





27 juli 2018 





Hoewel ik in mijn achterhoofd al dacht aan het feit dat dit mijn voorlaatste dag was, heb ik er toch nog het beste van gemaakt. We konden kiezen of we met de lift of met de trap naar boven zouden gaan en omdat ik niet echt zin had in trappen, heb ik maar de lift genomen. 





De toren had 12 verdiepen waarop je kon genieten van een uitzicht over prachtig blauw water. Ook daar werd mijn hoogtevrees op de proef gesteld, maar ik genoot te erg van het uitzicht om er echt last van te hebben. 




Verder heb ik niet echt meer veel te vertellen over onze trip naar de toren, maar omdat dit het laatste verhaal uit Oostenrijk is, wil ik toch nog wel even kort iets zeggen. 





Oostenrijk was echt geweldig. Ik voelde me er helemaal door opgeladen uitgerust en gelukkig. Het was echt super en ik ben erg blij dat ik deze reis mocht meemaken. Bedankt dat ik mee mocht lieve familie! Love you all! Bedankt om mij na al die jaartjes dat ik jullie niet ben komen bezoeken in Oostenrijk weer allemaal heerlijk te omarmen en mijn Duits weer een beetje op te krikken. Jullie zijn schatten! 





Liefs, 


Amber













donderdag 23 augustus 2018

Alles voor het uitzicht • Oostenrijk 2018 #6




We hadden ondertussen al van alles gedaan, maar echt veel gewandeld hadden we nog niet. We zouden dus naar een bepaalde berg rijden om daar een grote wandeling te maken en naar beneden te komen met een rodelbaan. Dat plan liep alleen niet helemaal zoals verwacht.





26 juli 2018 



Het was de bedoeling dat we onze auto ergens beneden zouden parkeren om naar boven te wandelen, maar uiteindelijk stonden we per ongeluk al boven geparkeerd. Niet goed wetend wat we nu zouden doen stonden we een beetje te koekeloeren en zagen we plots dat er op de plek van de rodelbaan (waar we dus naast stonden) ook een soort van speeltuin met allerlei activiteiten was, dus zijn we dat maar gaan doen. Alexx vond het geweldig en dat is wat telde natuurlijk. 



Iets later gingen we middageten en besloten we om toch nog even een wandeling te maken voor we de rodelbaan naar beneden zouden nemen. 


Oké dus het plan: nog een stuk naar boven wandelen met een volle maag. 

Het resultaat: Wat een verdomd slecht plan! 



Het stuk naar boven was veel steiler dan verwacht en was zeer moeilijk te beklimmen op een volle maag, toch hebben we doorgezet, want we moesten toch echt wel even een foto maken van dat uitzicht. Was het uitzicht het waard? Goh, zeg jij het maar. 




Foto's gemaakt, weer naar beneden en een ijsje gegeten. Klaar om de rodelbaan op te kruipen. Niet bang deze keer want deze karretjes gingen vast, waardoor je er niet uit kon vliegen. Volle gas vooruit en een dikke kilometer naar beneden om de dag af te sluiten. 





Liefs, 

Amber

woensdag 22 augustus 2018

Bucketlist // Op de Eiffeltoren staan

Foto gemaakt van op de Eiffeltoren met zicht op wat er zich onder de Eiffeltoren afspeelt.
In oktober 2017 verloor ik mijn hart aan Parijs tijdens onze klasdagen. Nog vaak denk ik terug aan het gevoel dat die stad me gaf. Iets wat ik eigenlijk niet met woorden kan omschrijven. Ik kreeg toen echter niet de kans om de Eiffeltoren te beklimmen, maar dat werd goedgemaakt op 20 augustus 2018. En ik moet zeggen, die ervaring heeft mij nog verliefder gemaakt op Parijs.

zaterdag 18 augustus 2018

Grote waterval, kleine kat en kleinere kabouters • Oostenrijk 2018 #5




Een paar dagen geleden gingen we al naar een kleine waterval in de buurt van waar we verbleven, tevens de dag waarop ik veranderde in roodkapje. Vandaag zouden we een grote waterval bekijken. Het blijft cool dat de natuur zo'n prachtige dingen kan creëren, zonde dat wij het allemaal kapot moeten maken, maar bon. Op naar de waterval.






De wandeling naar boven was veel korter dan we hadden verwacht, we konden gewoon met de trap gaan, maar het was wel echt de moeite waard om een keer te zien. Ik weet verder niet zo goed wat ik kan vertellen over een waterval, maar gelukkig is dat niet waar onze dag eindigde. 




Toen we weer beneden waren, maakte we een stop bij het caféetje dat onderaan de waterval was. Ze hadden er geitjes, konijntjes, kippen, pauwen en super schattige kittens. Terwijl we gezellig onze drankjes zaten te drinken en aan het babbelen waren, kwam er een man die aan het tafeltje naast ons zat naar ons toe met één van de kittens in zijn handen en zette haar op onze schoot. Die kitten was echt zo enorm schattig, ik wou haar echt mee naar huis nemen en toen zag ik dat er nog eentje rondliep. Ze speelde zo heerlijk samen, I loved it. 




Onze drankjes waren op, maar onze dag zat er nog niet op, we zouden nog even langs een soort van kabouterparkje gaan. Dat was alleen veel kleiner dan verwacht. We stonden opeens in de achtertuin van iemand om naar haar ini mini kabouterpark te kijken. Gelukkig vonden we dat met zen alle best grappig. 










We gingen nog even iets eten boven op de berg en dan was het alweer tijd om terug te gaan naar ons hoteletje om een spelletjes avond te houden. 





Liefs, 


Amber

Hoogtevrees? Dat ken ik niet (meer) • Oostenrijk 2018 #4




Gisteren kon je lezen dat ik een nieuw hoofdstuk in mijn leven ben begonnen. Ik beloof jullie dat hier later nog een heel uitgebreid artikel (en meer) over online komt, maar voor nu hou ik het even kort. 23 juli 2018 sprong ik mijn nieuwe hoofdstuk in en dat door af te komen van mijn hoogtevrees.





23 juli 2018 





'Wat denk je? Zullen we dat hoge parcours ook nog doen?' 'Euhm...' We keken elkaar onzeker aan, maar hebben dan toch maar besloten om verder naar boven te klimmen. Anders zouden we spijt krijgen dat we het toch niet gedaan hebben. Ziplinen is sowieso wel iets dat op mijn bucketlist staat en aangezien ik deze zomer aan mijn bucketlist bezig ben, was dit dus de perfecte kans om ziplinen af te strepen. ( 073 / Ziplinen )





Nu we het toch over mijn bucketlist hebben kan ik jullie ook meteen vertellen over Project bucketlist. Project Bucketlist is één van de projecten waar ik de afgelopen tijd mee aan de slag ben gegaan en eindelijk is hij 'klaar'. Onder de tab Projecten kan je nu mijn bucketlist vinden. Roze staat voor de dingen die ik nog wil doen, blauw voor waar ik mee bezig ben en geel/foto staat voor de dingen die al gedaan heb. Overal waar er klik onder staat zijn meteen dingen waar ik een artikel over heb geschreven. Als je klikt op klik beland je zo op het artikel. Als je hem na het lezen van dit artikel even bekijkt, krijg je meteen een preview van de komende vakantie terugblikken. 




Boven konden we kiezen tussen makkelijke, middelmatige en moeilijke parcours. Wij kozen eerst voor middelmatig en dat ging op zich best goed. Het enige waar we beide echt gek van werden was het feit dat we telkens in het midden van een hindernis onze veiligheid weer op en af moesten klikken omdat we anders niet verder konden. Alles ging vlot en goed tot ik op een bepaald moment op een koord moest wandelen met niet echt iets om mij aan vast te houden, behalve dan die veiligheid die boven me vastzat en een koord dat net iets te laag naast me ging. Ik bibberde heel erg en heb hier en daar ook even een gil gelost omdat ik mijn evenwicht maar niet kon vinden en ja hoor, toen moest ik die veiligheid weer van koord wisselen. Ik ben veilig en wel aan de overkomt gekomen, maar stond nog zo hard te bibberen van die hindernis dat ik niet meer verder durfde. Gelukkig kon je (als je weer terug over da koord ging) met een korte zipline naar beneden. Ikke dus weer dat koord op en hup die zipline op om dan samen de grote ziplines te gaan beklimmen. 




Long story short, ik ben mijn hoogtevrees dan toch maar eens onder ogen gekomen en heb het allemaal (met knikkende knieën) overleefd. Ik ben trots op ons, op mezelf. Trots op alles wat er de laatste tijd allemaal aan het gebeuren is. Gelukkig met hoe jullie er op reageren en blij dat ik voor vele een voorbeeld mag zijn. Dat ik door mijn eigen grenzen te verleggen andere kan inspireren dat ook te doen en dat ik door te doen wat ik het liefste doe zoveel nieuwe vriendinnen heb kunnen maken. This is the new me. This is who I always wanted to be... more coming soon. 





Liefs, 


Amber

donderdag 16 augustus 2018

Mijn verhaal kwijt en roodkapje spelen • Oostenrijk 2018 #3




In deze serie van Oostenrijkse avonturen, ga ik het hebben over acht verschillende hoogtepunten. Vandaag zijn we alweer aan hoogtepunt 3 aangekomen, een hoogtepunt dat misschien niet heel veel te maken heeft met Oostenrijk zelf, maar wel met mij en mijn leven. Wie mij volgt op Instagram of Facebook heeft het hoogstwaarschijnlijk al gezien, wie niet nog niet, maar lees in beide gevallen toch maar verder. 






22 juli 2018 





Het zou een spannende dag worden, dat wist ik al voor ik vertrokken was. Dat wist ik al toen ik mijn artikel doorstuurde naar 'Badass Magazine' en ik een mail terugkreeg met de datum waarop mijn artikel online zou komen. 22 juli is sowieso al een dag die als 'speciaal' in mijn agenda staat, maar nu vind ik hem nog specialer. 22 juli 2018 was de dag waarop ik een heel shitty hoofdstuk uit mijn leven deelde met het wereld wijde web om er zo een soort van punt achter te zetten. Misschien was het eerder een puntkomma ach ja, het was in elk geval een begin van iets nieuws. 





Je kan het artikel lezen door hier te klikken als je dat nog niet gedaan hebt. Ik heb het geschreven met een emmer vol aan tranen omdat het zo persoonlijk en moeilijk was om die wonden weer open te scheuren. De reacties die ik er op heb gekregen hebben me ook in tranen gekregen. Iedereen was zo lief en was zo open over waar zij doorheen gaan, ik voelde me zo gelukkig door het feit dat mensen steun vonden in mijn boodschap, maar ook om het feit dat het er eindelijk uit is. 





Wat er in Oostenrijk gebeurde ondertussen? We trokken naar een waterval in de buurt van waar we verbleven. Tijdens het wandelen zagen we een paar eetbare paddestoelen op de weg en al snel veranderde onze wandeling in een paddestoelen zoektocht en hoewel roodkapje geen paddestoelen plukt in het bos, voelde ik me toch echt wel roodkapje. 



Het was een rustig dagje dat ik met kriebels van enthousiasme en tranen in mijn ogen heb overleefd en hoewel er in jullie ogen misschien niet al te veel spektakel in deze dag zat, het was voor mij de dag waarop er een nieuw hoofdstuk zou beginnen en alleen daarom hou ik van deze dag. 



Liefs, 

Amber 




woensdag 15 augustus 2018

Babygeiten aanval en oog in oog met een lynx • Oostenrijk 2018 #2




Mijn vakantie avontuur was nog maar net begonnen en ik had al grenzen verlegd door te gaan rodelen en plannen te maken voor een minimalistischer leven. Als je niet weet waar ik het over heb, dan raad ik je aan om het artikel van gisteren even te lezen. Vandaag ga ik het hebben over onze trip naar de dierentuin, maar vooral heel veel foto's delen die ik daar heb genomen. 








20 juli 2018





Nadat we gisteren de hele dag op familiebezoek zijn geweest, was het vandaag tijd om te gaan wandelen door de dierentuin. In deze dierentuin kan je alleen maar dieren vinden die je in Oostenrijk kan vinden en krijg je bij het binnengaan een zakje voer dat je aan verschillende dieren mag uitdelen. Mijn zusje vond dat echt geweldig en wou het liefst de hele dag eten geven aan de dieren, maar dat zal je wel merken op de foto's. 










































Ik weet niet of ik nog meer moet zeggen bij al deze foto's, maar ik ben en blijf nog steeds Amber en ik praat graag dus. De foto van de bergen is trouwens genomen door mijn zusje, hoe cool is die? Het lijkt echt op een schilderij of zo! Wat ik zo leuk vond aan deze dierentuin was 1) dat je de dieren daar mocht voeren en 2) dat je er echt heel dicht bij de dieren kon komen. Hierboven die je een lynx echt een super prachtig dier, maar ook een dier dat ik toch liever niet in het wild tegenkom. Door deze dierentuin kreeg je toch de kans om het dier van heel dichtbij te bekijken en dat vond ik zo cool! Ook het feit dat de dieren echt in de natuur zitten en niet achter glas deed mijn dierenhart goed. In tegenstelling tot de dierentuinen bij ons, zie je dat de dieren zich hier echt goed voelen en goed verzorgt worden en dat vind ik echt magisch. Misschien moeten jullie doorheen deze vakantie verhalen even een blaadje bijhouden om te tellen hoe vaak ik het woord magisch ga gebruiken, want spoiler alert, dat gaat nog heel vaak gebeuren. 





Trouwens, ik wil later ook echt een geit! Jullie hebben het misschien al gezien op Instagram, maar ik wil ondanks het feit dat er een geit mijn zusje aanviel, wat zowel hilarisch was als verschrikkelijk erg omdat ze erg schrok en super hart moest huilen, wil ik echt een geitje later. Het geitje rook trouwens restjes eten in het tasje dat mijn zus droeg waardoor het op twee poten ging staan tegen haar. Het sprong met andere woorden een beetje op haar, ze had geen pijn hoor, maar was vooral heel erg geschrokken. Was ik even blij dat het maar een kleine geit was die op haar sprong en niet die dikke die op mij wilde springen. 





Tot morgen voor hoogtepunt nummer drie van mijn Oostenrijkse avontuur! 





Liefs, 


Amber