Hoogtevrees? Dat ken ik niet (meer) • Oostenrijk 2018 #4

zaterdag 18 augustus 2018




Gisteren kon je lezen dat ik een nieuw hoofdstuk in mijn leven ben begonnen. Ik beloof jullie dat hier later nog een heel uitgebreid artikel (en meer) over online komt, maar voor nu hou ik het even kort. 23 juli 2018 sprong ik mijn nieuwe hoofdstuk in en dat door af te komen van mijn hoogtevrees.





23 juli 2018 





'Wat denk je? Zullen we dat hoge parcours ook nog doen?' 'Euhm...' We keken elkaar onzeker aan, maar hebben dan toch maar besloten om verder naar boven te klimmen. Anders zouden we spijt krijgen dat we het toch niet gedaan hebben. Ziplinen is sowieso wel iets dat op mijn bucketlist staat en aangezien ik deze zomer aan mijn bucketlist bezig ben, was dit dus de perfecte kans om ziplinen af te strepen. ( 073 / Ziplinen )





Nu we het toch over mijn bucketlist hebben kan ik jullie ook meteen vertellen over Project bucketlist. Project Bucketlist is één van de projecten waar ik de afgelopen tijd mee aan de slag ben gegaan en eindelijk is hij 'klaar'. Onder de tab Projecten kan je nu mijn bucketlist vinden. Roze staat voor de dingen die ik nog wil doen, blauw voor waar ik mee bezig ben en geel/foto staat voor de dingen die al gedaan heb. Overal waar er klik onder staat zijn meteen dingen waar ik een artikel over heb geschreven. Als je klikt op klik beland je zo op het artikel. Als je hem na het lezen van dit artikel even bekijkt, krijg je meteen een preview van de komende vakantie terugblikken. 




Boven konden we kiezen tussen makkelijke, middelmatige en moeilijke parcours. Wij kozen eerst voor middelmatig en dat ging op zich best goed. Het enige waar we beide echt gek van werden was het feit dat we telkens in het midden van een hindernis onze veiligheid weer op en af moesten klikken omdat we anders niet verder konden. Alles ging vlot en goed tot ik op een bepaald moment op een koord moest wandelen met niet echt iets om mij aan vast te houden, behalve dan die veiligheid die boven me vastzat en een koord dat net iets te laag naast me ging. Ik bibberde heel erg en heb hier en daar ook even een gil gelost omdat ik mijn evenwicht maar niet kon vinden en ja hoor, toen moest ik die veiligheid weer van koord wisselen. Ik ben veilig en wel aan de overkomt gekomen, maar stond nog zo hard te bibberen van die hindernis dat ik niet meer verder durfde. Gelukkig kon je (als je weer terug over da koord ging) met een korte zipline naar beneden. Ikke dus weer dat koord op en hup die zipline op om dan samen de grote ziplines te gaan beklimmen. 




Long story short, ik ben mijn hoogtevrees dan toch maar eens onder ogen gekomen en heb het allemaal (met knikkende knieën) overleefd. Ik ben trots op ons, op mezelf. Trots op alles wat er de laatste tijd allemaal aan het gebeuren is. Gelukkig met hoe jullie er op reageren en blij dat ik voor vele een voorbeeld mag zijn. Dat ik door mijn eigen grenzen te verleggen andere kan inspireren dat ook te doen en dat ik door te doen wat ik het liefste doe zoveel nieuwe vriendinnen heb kunnen maken. This is the new me. This is who I always wanted to be... more coming soon. 





Liefs, 


Amber

Comments

  1. Ooh dat heb ik ook een keer gedaan! En ja, het is super hoog en eng! Maar knap dat je het toch hebt gedaan ook al heb je hoogtevrees! Je mag zeker trots zijn :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Knap!! Ik heb altijd schrik als ik in zo'n hoogteparcours bezig ben, en dat verwisselen helemaal vanboven is verschrikkelijk! Trots dat je het gedurfd hebt!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja! Echt verschrikkelijk! Gaaf dat jij dat ook soms doet.

      Verwijderen
  3. ooh zo nice dat je het gewoon gedaan hebt, Amber!! Echt zo goed van u, ondanks uw (nu hopelijk mindere) hoogtevrees!

    BeantwoordenVerwijderen